Vlammeke
Dèèr staan ik dan, middenop 't Bléékveld neve de Geit van Mie d'n Os. Voluit te vlamme, zeg mar. En ge zijt voorlòòpeg nie van mijn af. Neeje: éél d'n aanlòòp totte Vastenavend kende mijn zien. En g'oef t'r ginéés voor naar da tochtege, vochtege Bléékveldje te komme, oew tillefoontje n ‘aanzette is genogt!
Wie da'k zijn? 't VLAMMEKE netuurlek, da ziede van ier. Neeje, gin “FIKKIE”, da's meer 'n naam voor 'n ond. En die ziede ier mar genogt. Neeje, “VLAMMEKE” et wel wa. Nie al te plechteg, meer iets van “ééweg”, zeg mar. Want ik zijn, onder ons gezeed, 'n SIMBOOL. Gin vlammeke n'om oew sjekske of oew veep mee aan te steke, neeje: ik zijn 't Vlammeke wamme n'ammaal as Krabbe in ons eigeste binneste binneste voele brande a't weer Vastenavend ga worre.
Ja, en dèèr edde zo mar nie 't eerste 't beste vuurke voor nòòdeg. Neeje, ik zijn van vername afkomst: van andgedròògd errepellòòf van de Brabantse Wal! Ik docht da gij wa zee! Één van de boere et mijn van 't land g'aald. Dèèrnaar zijn ik in 'n jute zak opg'ange in de leste lòòds op Alwana, 't òòfdkwartier van de Stichting Vastenavend. Zo ebbik ange dròòge, éél die werreme zomer lang. Ik docht datter gin end aan zouw komme.
Maar 'n paar weke trug wier t'r inéés onder mijn de moter van Spuit Ellef gestart. Sputterend en blazend rakte n'ie aan de praat en toen docht ik: “Da duur nie lang mir vóór 't d'n Ellefde van d'n Ellefde is!” En zo gebeurde n't da d'op Ellef november ik aangestoke wier in de Christoffel schouw van 't Merkiezen'of. In stijl, mè rommetom de boere n'en boerinne die plechteg metter and op zullie art belove dasse ééweg vrinde/vriendinne zulle zijn. Ik kreeg 't 'r ammaal werrem van!
Toen'k lekker gevlamd ad in die schouw, noom de Voorzitter mijn onder z’n òòge oede en stook mè mijn de olielamp aan. Zo kon ik mee op toer. En uiteindelek mee naar de Stoelemat waar de Gròòtste Boer en de Prins gekoze wiere, de Nar z'n stokske kreeg en Steketee de (lege) schede vor z’n sabel.
En dan motte me make damme n'op tijd bij de Geit zijn. Ik flakker dan in alle fakkels van de boere. En alle Krabbe'arte op 't Bléékveldje brande dan eve n'ard mee meddet vuurvaste voorneme om d'r kommed jaar wir 'n Werreme Vastenavend van te gaan make. En dèèr mag ikke n't simbool van zijn!